1.list w butelce

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dwudziesty drugi lipca 1997Moja najdroższa Catherine,Tęsknię za Tobš, ukochana, tak. jak zawsze, ale dzisiaj było mi bardzo ciężko, bo ocean piewał o naszym wspólnym życiu. Niemal czuję Twš obecnoć obok siebie i zapach dzikich kwiatów, które zawsze przypominały mi Ciebie. W tej chwili nic nie sprawia mi przyjemnoci. Coraz rzadziej mnie odwiedzasz i czasem mam wrażenie, jakby największa częć mnie powoli odchodziła.Mimo to próbuję. Nocš, gdy jestem sam, wzywam Cię, a w chwili gdy mój ból wydaje mi się największy, wcišż znajdujesz drogę, by do mnie wrócić. Zeszłej nocy we nie zobaczyłem Cię na molo niedaleko Wrightsville Beach. Wiatr rozwiewa Twoje włosy, a w oczach odbija się wiatło zachodzšcego słońca. Uderza mnie Twój widok. Opierasz się o reling. Jeste piękna. Gdy Cię widzę, mylę, że takiego piękna nie zobaczę w nikim innym. Powoli zaczynam ić w Twojš stronę, a kiedy odwracasz się do mnie, spostrzegam, Że inni też na Ciebie patrzš. "Znasz jš?" -pytajš z zazdrociš w głosie, a gdy umiechasz się do mnie, po prostu mówię im prawdę. "Lepiej niż własne serce".Zatrzymuję się przy Tobie i biorę Cię w ramiona. Za tš chwilš tęsknię najbardziej. Po to włanie tyję, a kiedy odpowiadasz uciskiem, zatracam się wtedy i znowu odzyskuję spokój.Unoszę dłoń i delikatnie dotykam Twojego policzka. Pochylasz głowę i zamykasz oczy. Moja dłoń jest twarda, a twoja skóra miękka i zastanawiam się przez chwilę, czy nie odsuniesz się ode mnie, ale Ty tego nie robisz. Nigdy nie odsunęła się ode mnie, włanie w takich chwilach wiem, po co żyję.Jestem tutaj, by Cię kochać, trzymać w ramionach, chronić. Jestem tutaj, by uczyć się od Ciebie i otrzymywać Twš miłoć. Jestem tutaj, bo nie ma innego miejsca, w którym miałbym być.Ale wtedy, jak zawsze, gdy stoimy blisko siebie, zaczyna się zbierać mgła. Ta mgła ciele się daleko na horyzoncie. Ogarnia mnie lęk, gdy nadchodzi. Powoli pełznie, zakrywa wiat wokół nas, otacza, jakby chciała zapobiec naszej ucieczce. Jak toczšca się chmura zasłania wszystko, zamyka, aż zostajemy tylko we dwoje.Czuję, jak krtań się zaciska, Z oczu płynš mi łzy, bo wiem, ze musisz odejć. Przeladuje mnie spojrzenie, którym mnie obrzucasz. Czuję Twój smutek i własnš samotnoć, a ból w moim sercu, uciszony na krótkš chwilę, teraz staje się jeszcze silniejszy, gdy wysuwasz się z moich objęć. Rozkładasz ramiona i wstępujesz w mgłę, bo tam jest Twoje miejsce, lecz nie moje. Pragnę ić za Tobš, ale kręcisz głowš, ponieważ oboje wiemy, że to niemożliwe.Patrzę z rozdartym sercem, jak powoli znikasz. Próbuję zapamiętać wszystko dokładnie, próbuję zapamiętać Ciebie. Wkrótce, zbyt szybko, Twój wizerunek znika, mgła odsuwa się gdzie daleko i stoję sam na molo. Nie obchodzi mnie, co sobie pomylš inni, pochylam głowę i płaczę, płaczę, płaczę."Garrett [ Pobierz całość w formacie PDF ]