1.24.Księga Przysłów(Prz)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Księga Przysłów

1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego, podane po to, 2 by mądrość osiągnąć i karność, pojąć słowa rozumne, 3 zdobyć staranne wychowanie: prawość, rzetelność, uczciwość; 4 prostaczkom udzielić rozwagi, a młodym - rozsądku i wiedzy. 5 Mądry, słuchając, pomnaża swą wiedzę, rozumny nabywa biegłości: 6 jak pojąć przysłowie i zdanie, słowa i zagadki mędrców. 7 Podstawą wiedzy jest bojaźń Pańska, lecz głupcy odrzucają mądrość i karność. 8 Synu mój, słuchaj napomnień ojca i nie odrzucaj nauk swej matki, 9 gdyż one ci są wieńcem powabnym dla głowy i naszyjnikiem cennym dla szyi. 10 Kiedy cię, synu, wabią grzesznicy, nie waż się iść, 11 choćby rzekli: Pójdź z nami! Zasadźmy się na cichych! Bez powodu czyhajmy na czystych! 12 Jak Szeol wchłoniemy ich żywych i zdrowych tak jak schodzących do grobu. 13 Znajdziemy wszelkie kosztowności i napełnimy domy swe łupem. 14 Przyłącz swój los do naszej wspólnoty, jedna sakwa niech łączy nas wszystkich! 15 Synu mój, nie chodź ich drogą, przed ścieżką ich strzeż swojej stopy, 16 gdyż nogi ich pędzą do zbrodni, śpieszno im: krew chcą wytoczyć. 17 Lecz próżno ich sieć zarzucona, na oczach wszelkiego ptactwa. 18 Na własną krew raczej czyhają, czatują na swoje życie, 19 bo taki jest los chciwych zysku: zabiera on własne ich życie. 20 Mądrość woła na ulicach, na placach głos swój podnosi; 21 nawołuje na drogach zgiełkliwych, w bramach miejskich przemawia: 22 Dokądże głupcy mają kochać głupotę, szydercy miłować szyderstwo, a nierozumni pogardzać nauką? 23 Powróćcie do moich upomnień, udzielę wam ducha mojego, nauczę was moich zaleceń. 24 Ponieważ prosiłam, lecz wyście nie dbali, rękę podałam, a nikt nie zważał, 25 gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień: 26 więc i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię sobie z waszej bojaźni, 27 gdy bojaźń nadciągnie jak burza, a wasza zagłada jak wicher, gdy spotka was ucisk i boleść. 28 Wtedy będą mnie prosić - lecz ja nie odpowiem, i szukać - lecz mnie nie znajdą, 29 gdyż wiedzy nienawidzili, gardzili bojaźnią Pańską, 30 nie poszli za mymi radami, zlekceważyli moje napomnienie; 31 spożyją owoce swej drogi, nasycą się swymi radami; 32 odstępstwo prostaków uśmierci ich, bezmyślność niemądrych ich zgubi. 33 Kto słucha mnie - osiągnie spokój, wytchnienie - bez obawy nieszczęścia.

1 Jeśli, synu, nauki me przyjmiesz i zachowasz u siebie wskazania, 2 ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności nakłonisz swe serce, 3 tak, jeśli wezwiesz rozsądek, przywołasz donośnie rozwagę, 4 jeśli szukać jej poczniesz jak srebra i pożądać jej będziesz jak skarbów - 5 to bojaźń Pańską zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga. 6 Bo Pan udziela mądrości, z ust Jego - wiedza, roztropność: 7 dla prawych On chowa swą pomoc, On - tarczą żyjącym uczciwie. 8 On strzeże ścieżek prawości, ochrania drogi pobożnych. 9 Wtedy sprawiedliwość pojmiesz i prawość, i rzetelność - i każdą dobrą ścieżkę, 10 gdyż mądrość zagości w twym sercu, wiedza ucieszy twą duszę. 11 Rozwaga pilnować cię będzie, roztropność na straży twej stanie. 12 Ustrzeże cię od drogi występku, od ludzi mówiących przewrotnie, 13 co opuścili ścieżki prawości, by chodzić mrocznymi drogami - 14 radością ich czynić nieprawość, ze zła, przewrotności się cieszą, 15 bo drogi ich pełne są fałszu i błądzą po swoich ścieżkach. 16 Aby cię ustrzec przed cudzą żoną, przed obcą, co mowę ma gładką, 17 co przyjaciela młodości rzuciła, Bożego przymierza niepomna. 18 Już dom jej ku śmierci się chyli, ku cieniom Szeolu jej droga: 19 każdy, kto idzie do niej, nie wraca, nie odnajdzie ścieżek życia. 20 Dlatego będziesz iść drogą prawych, trzymać się ścieżek uczciwych; 21 gdyż ludzie prawi ziemię posiądą, uczciwi rozmnożą się na niej; 22 nieprawych wygładzą z ziemi, z korzeniami wyrwie się przewrotnych.

1 Synu mój, nie zapomnij mych nauk, twoje serce niech strzeże nakazów, 2 bo wiele dni i lat życia i pełnię ci szczęścia przyniosą: 3 Niech miłość i wierność cię strzeże; przymocuj je sobie do szyi, na tablicy serca je zapisz, 4 a znajdziesz życzliwość i łaskę w oczach Boga i ludzi. 5 Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku, 6 myśl o Nim na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna. 7 Nie bądź mądrym we własnych oczach, Boga się bój, zła unikaj: 8 to ciału zapewni zdrowie, a pokrzepienie twym kościom. 9 Czcij Pana ofiarą z twego mienia i pierwocinami całego dochodu, 10 a twoje spichrze napełnią się zbożem i tłocznie przeleją się moszczem. 11 Upomnieniem Pańskim nie gardź, mój synu, nie odrzucaj ze wstrętem strofowań. 12 Bowiem karci Pan, kogo miłuje, jak ojciec syna, którego lubi. 13 Szczęśliwy, kto mądrość osiągnął, mąż, który nabył rozwagi: 14 bo lepiej ją posiąść niż srebro, ją raczej nabyć niż złoto, 15 zdobycie jej lepsze od pereł, nie równe jej żadne klejnoty. 16 W prawicy swej trzyma ona dni długie, w lewicy - bogactwo, pomyślność; 17 jej drogi drogami miłymi, ku szczęściu wiodą wszystkie jej ścieżki. 18 Dla tego, co strzeże jej, drzewem jest życia, a kto się jej trzyma - szczęśliwy. 19 Pan umocnił ziemię mądrością, niebiosa utwierdził rozumem. 20 Przez Jego wiedzę wytrysły odmęty, a rosę spuszczają obłoki. 21 Przezorności, rozwagi, strzeż, mój synu, niech one ci z oczu nie schodzą, 22 a życiem twej duszy się staną, wdzięczną ozdobą dla szyi. 23 I drogą swą pójdziesz bezpiecznie, bo noga się twoja nie potknie; 24 gdy spoczniesz, nie zaznasz trwogi, zaśniesz, a sen twój będzie przyjemny. 25 Nagły strach cię nie przerazi ni klęska, gdy dotknie przewrotnych; 26 bo z tobą jest Pan, przed sidłem twą nogę ochroni. 27 Pracownikom nie odmawiaj zapłaty, gdy masz możność działania. 28 Nie mów bliźniemu: Idź sobie, przyjdź później, dam jutro - gdy możesz dać zaraz. 29 ...